Noren en gletsjers

Stoomcursus Noors
De twee weken introductie in Noorwegen zitten erop. De eerste week bestond uit een stoomcursus Noors. De lessen waren erg gezellig, dit kwam vooral doordat de docent (Eli) nogal verstrooid was. Eén van de laatste lessen was ze haar autosleutels verloren waardoor ze niet bij de presentaties kon komen omdat haar laptop nog in de auto lag. Voor ons erg grappig, voor haar vooral erg stressvol, al kon ze er zelf ook wel om lachen. De lessen waren erg leuk opgebouwd. Eerst een stukje theorie en vervolgens meteen oefenen. Natuurlijk begonnen we met ik heet (Eg heiter Bjorn), ik kom uit (Eg bur i Nederland) etc. Daarna gooide Eli een sokkenprop de klas in en moesten we de sokken naar iemand gooien en in het Noors een vraag stellen, bijv. waar kom je vandaan (Kvar er du fra?) en dan een antwoord. Woensdag hadden een we een internationaal diner, alle groepen moesten daarvoor boodschappen doen en vervolgens gingen we samen op school koken. Het eten moest in het Noors gepresenteerd worden. Ik vond het vooral erg leuk om het eten van de Zambiaanse groep te proberen, ze vertelden dat de smaak van het eten beter naar voren komt als je met je handen eet, goed om te weten;)

Samen koken voor het internationale diner

Gletsjers
Nigardsbreen (Jostedalsbreen)
Voor zaterdag 14 augustus hadden we gereserveerd voor een gletsjertocht op de Nigardsbreen. Dus zaterdagochtend vroeg vertrokken we met de bus in de richting van deze gletsjer. Een prachtige tocht door allemaal kleine dorpjes waar op een aantal plekken door de buschauffeur gestopt moest worden om de post af te geven. In het bezoekerscentrum aan de voet van de gletsjer ontmoeten we de gids (Torsten) en gingen op pad naar de Nigardsbreen. Aan de rand van het ijs moesten we onder onze schoenen ijzers aan met punten, klimharnas aan en een touw tussen ons in, toen kon de tocht beginnen. Eerst zijn we een stuk omhoog geklommen waarbij het uitzicht steeds mooier werd! Vervolgens begon het echte ijsklimmen waar we ons voor hadden opgegeven. De eerste klim was lastig, te lastig eigenlijk, het ijs was te hard om goed op te klimmen. De tweede klim was een stuk beter, op die ijsberg zijn we allemaal omhooggeklommen, was erg leuk om te doen!

Daarbovenaan zit ik ;)

Smorstabbreen (Jotunheimen)
Vervolgens zijn we ook met een schoolexcursie een gletsjer op geweest afgelopen donderdag en vrijdag (19&20 augustus). Dit was een gletsjer in een ander nationaalpark dat grotendeels boven de boomgrens ligt. Hier hebben we twee dagen de gletsjer beklommen en hebben ook op de ijsvlakte bovenop de gletsjer gelopen, erg gaaf allemaal. 's Avonds sliepen we in een groepsaccomodatie onderaan de gletsjer waar we die avond ook nog een les kregen met overal kaarsjes aan, erg gezellig! Verder zijn we na het gletsjerbezoek nog een grot in geweest waar je je bij een aantal gaten echt in een bepaalde vorm moest vouwen om erdoor te passen. Deze grotten zijn allemaal uitgesleten door beekjes die daar gestroomd hebben maar nu een andere weg hebben gevonden.

Uitzicht vanaf de Smorstabbreen

Meieriet: melkproducten
Meieriet is de naam van de studentenvereniging in Sogndal en dat betekend dus melkproducten, de reden van deze naam moet ik nog achter komen. Naast school kunnen we meedoen aan allerlei activiteiten met deze vereniging. Afgelopen zaterdag (21 augustus) hadden we een beachvolleybaltoernooi met een bbq op een strandje bij het fjord. Verder zijn er veel concerten en het indrinken (forspiel in het Noors;)) gebeurt op een erg enthausiaste manier. Verder is er een outdoorgroep waar je mee kan kanoën en later in de winter kan je deelnemen aan skitochten. Vanuit deze vereniging zijn er buddies die ons helpen als we vragen hebben, bijvoorbeeld om dingen te vertalen of om deel te kunnen nemen aan activiteiten. Bjorn Ola is een van de buddies, een soort grote vriendelijke reus of noor. Hij is altijd overal bij en zorgt ervoor dat we het allemaal naar onze zin hebben. Kortom: actieve eerste weekjes in Noorwegen!

Ons volleybalteam

Vertrek uit Nederland

Google earth
Vandaag (woensdag 4 augustus 2010) was het zover. Na ruim een week van inpakken in Arnhem, uitpakken in Havelte en weer inpakken voor Noorwegen was ik klaar voor vertrek. Na afscheid te hebben genomen van de familie op een zeer regenachtig Schiphol ging ik aan boord van het toetstel van Scandinavian Airlines naar Oslo. Door de regen konden er minder vliegtuigen stijgen en landen waardoor we uiteindelijk konden vertrekken met een uur vertraging.
Eenmaal in de buurt van Noorwegen kwamen er steeds grotere gaten in het eerst potdichte wolkendek. Wat ik toen zag vanuit het vliegtuigraampje deed mij erg denken aan google earth. Dit was voor mij de eerste keer vliegen en had de aarde dus nog nooit van deze hoogte gezien, alleen wel met google earth ‘al is dat wel wat lager gefotografeerd volgens mij;). Hopelijk is er dus weer een beeld rechtgezet en denk ik de volgende keer bij het zien van google earth aan mijn eerste vlucht!

 












Privé jet
Eenmaal aangekomen in Oslo moest ik een paar uur wachten, wat door het zonnetje helemaal geen probleem was! Doordat ik in het zonnetje een boek zat te lezen vloog de tijd voorbij en kon ik richting het vliegtuig gaan. Voor de vlucht van Oslo naar Sogndal had ik geen groot toestel verwacht maar ook geen toestel voor ongeveer 20 personen! Terwijl ik zat te wachten zag ik het toestel door de ramen aankomen. Echt zo’n vliegtuigje met een propeller aan elke vleugel en een uitklap trapje om aan boord te klimmen. Vervolgens aan boord kwam het aantal passagiers uit op 10! Ik kon me haast niet voorstellen dat daarvoor gevlogen zou gaan worden, maarja het vliegtuig zat wel half vol dus we vertrokken. Het was in Olso nog steeds mooi weer dus bij het opstijgen een prachtig uitzicht op een lappendeken van akkers, weilanden en bossen, prachtig! Terwijl we verder vlogen verdwenen de weilanden en akkers en werd het landschap ruiger. Steeds meer bos en kale vlaktes met gigantische meren. Nog verder gekomen lag er sneeuw op de hoogste kale plekken en waren de bomen bijna verdwenen. Na nog geen uur vliegen zette het vliegtuig de landing in en schoten de bomen steeds sneller voorbij. Voordat ik er erg in had stonden we op het vliegveld van Sogndal. Nou vliegveld, noem het gerust een vliegveldje. Bij de ‘bagageband’ zag je aan de andere kant van het glas het karretje met de koffers eraan komen. Deze werden vervolgens door een soort brievenbus over rolletjes naar binnen geduwd. Vervolgens blijkt de man die de tassen net naar binnen duwde ook de buschauffeur naar Sogndal te zijn. Deze man had een lekker veelzijdig werkdagje dus;)!

Sogndal met zijn rotondes!
Na een busrit van ruim een half uur komen we aan in Sogndal. Na dit ‘ritje’ weet ik ook weer waarom ik voor een binnenlandse vlucht heb gekozen, kronkel na kronkel na kronkel …
De afstand van het vliegveld naar Sogndal is namelijk 7 kilometer in Nederland ongeveer 10 a 15 minuten rijden, maar het uizicht maakt veel goed! Prachtige bossen, bergen meren en huisjes.
In Sogndal net uit de bus hoor ik iemand achter mij twijfelachtig mijn naam roepen. De mensen van de internationale organisatie zijn er al. In de bus zat ‘ontdek ik later’ ook een andere studente die daar opgevangen wordt. Samen worden we door Bjarne en Andreas rondgeleid in de auto door Sogndal. Bjarne is er erg trots op dat Sogndal geen verkeerslichten heeft maar twee rotondes, hij verteld er wel drie keer over! Iedereen vind dus verschillende dingen bezienswaardig maar ze mogen er ook wezen hoor, de rotondes;) Daarnaast heeft Sogndal een overdekte winkelhal, haventje, klimhal, riviertje (of beek?) en een prachtige houten rode kerk. Na de rondleiding worden we afgezet op het campusterrein ‘Elvatunet’. Dit bestaat uit ongeveer 8 typisch houten Scandinavische gebouwen. In één van deze gebouwen gingen we naar binnen en wees Andreas mij mijn kamer en liet de rest van huis even zien. Vervolgens even snel het bed opgemaakt en als een blok in slaap gevallen.